نمایشگاه «Eyes on Design» در دیترویت، نمایش آثاری از سال ۱۹۳۰ تا ۲۰۰۰
اثر تصویری میتواند تأثیری عمیق داشته باشد. در هر موزهای که قدم بگذارید، میبینید آنچه هنرمندان قرنهاست میدانند همچنان صادق است: یک تصویر دوبعدی میتواند بیننده را مجذوب خود کند؛ خواه بهخاطر مهارت بالای هنرمند در اجرا، یا بهدلیل ترکیب رنگ و فرمهایی که چشم را دعوت به مکث میکنند.
این تصاویر میتوانند الهامبخش باشند، دیدگاه منتقل کنند، بحثبرانگیز شوند یا حتی شوکه کنند. هنر همیشه توانایی برانگیختن احساسات قوی را داشته — و طراحان خودرو نیز بهخوبی از این قدرت آگاهاند.
از همان آغاز حرفهی طراحی خودرو، طراحان با اسکیسهایی ساده و سریع روند خلق خودرو را آغاز میکردند؛ گویی ریاضیدانی با فرمولنویسی در پی حل مسئلهای پیچیده است. این طرحهای اولیه شاید هرگز دیده نشوند، اما بخش مهمی از فرآیند تفکر بصری هستند.
وقتی طرحها کمی رسمیتر و کاملتر میشوند، طراح در پی خلق تصویریست که بهقول طراحان "از دیوار بیرون بپرد" — تصویری که مخاطب را میخکوب کند. روشهای رسیدن به این هدف در طول زمان تغییر کردهاند؛ از مداد رنگی و گواش روی کاغذ رنگی در دههی ۳۰ میلادی، تا استفاده از ترسیم روی کاغذ شفاف و ماژیکهای رنگی در دهههای بعدی.
این روند تا دههی ۹۰ ادامه داشت، تا اینکه نرمافزارهای طراحی (CAD) انقلابی در نحوهی طراحی و نمایش خودروها ایجاد کردند.
طراحان همواره تلاش کردهاند با نمایش دقیق جنس سطوح مانند فلز، شیشه و کروم، تصویری زنده و واقعی از خودرو ارائه دهند. بازتابهای نور، پرسپکتیو اغراقشده و تناسبات دراماتیک، همه ابزارهایی بودهاند برای دمیدن جان در طرح.
اما چرا چنین تلاشی؟ برای برخی طراحان، خلق یک اثر دیدنی موضوعیست از جنس غرور شخصی؛ چرا که هر طرح، بخشی از وجود آنها را روی دیوار میبرد. و البته طراحی جذاب میتواند کمک کند تا همان طرح در میان رقبا انتخاب شود — حتی اگر گاهی رندر نهایی از خود خودرو زیباتر باشد!
مهمتر از همه، یک رندر خوب میتواند الهامبخش کل تیم طراحی، مهندسی و بازاریابی باشد؛ چیزی که جداول مشخصات فنی و جلسات خشک قادر به انتقالش نیستند.
با اینکه دنیای هنر سالها طراحان خودرو را چندان جدی نگرفته، بهنظر میرسد این نگاه در حال تغییر است. موزه هنر دیترویت حالا بخشی ویژه برای طراحی خودرو ایجاد کرده و مجموعهای از رندرهای کلاسیک را گردآوری کرده است.
این آثار که روزگاری فقط ابزار کار طراحان بودند، اکنون توسط مجموعهداران خصوصی نیز مورد توجه قرار گرفتهاند. برای طراحان قدیمی، این توجه نوعی رضایت دیرهنگام است؛ چرا که مهارت و خلاقیت آنها بالاخره فراتر از دنیای طراحی خودرو به رسمیت شناخته میشود.
شهر دیترویت در ماه ژوئن میزبان نمایشگاهی به نام Eyes on Design ز طراحی های خودرو بود؛ بخشی از نمایشگاه امسال به نمایش رندرهای اصلی طراحی خودرو از سال ۱۹۳۰ تا ۲۰۰۰ اختصاص داشت. دیدن این آثار از نزدیک، بینیاز از توضیح، قدرت واقعی آنها را به تصویر می کشد.