در طول بیش از ۱۲۵ سالی که از عمر خودرو میگذرد، کلی باور غلط درباره ماشینها بین مردم جا افتاده؛ بعضیها شایعهان، بعضیها نصفهنیمه واقعی، ولی به هر حال خیلیهاشون درست نیستن. توی این مطلب، چندتا از معروفترین این افسانهها رو با هم مرور میکنیم و میفهمیم چرا اشتباهن:
نویسنده: دیوید فینلی
ترجمه: مریم سبزعلی
میگن مردم آمریکا فقط ماشینهای دیفرانسیل عقب رو دوست دارن، مخصوصاً اگه یه موتور V8 غولپیکر هم داشته باشه. ماشین دیفرانسیل جلو؟ اصلاً حرفش رو نزن!
اما واقعیت اینه که آمریکاییها سالهاست دارن از ماشینهای دیفرانسیل جلو استفاده میکنن. مثلاً «کادیلاک الدورادو» از سال ۱۹۶۷ تا ۲۰۰۲ دیفرانسیل جلو بود، با اینکه یه موتور ۸.۲ لیتری داشت!
در سال ۲۰۲۰، سه خودروی سواری پرفروش آمریکا (تویوتا کمری، هوندا سیویک و تویوتا کرولا) همه دیفرانسیل جلو بودن. پس این تصور که آمریکاییها از این نوع ماشین بدشون میاد، اشتباهه.
میگن اسم استون مارتین ترکیبیه از فامیلی «لیونل مارتین» (یکی از بنیانگذاران) و شهری به نام «استون کلینتون».
اما واقعیت اینه که «استون» در واقع اسم یه مسیر مسابقه تپهنوردی بوده به اسم «Aston Hill»، نه اون شهر. ارتباطی بین اون مسیر و اون شهر هست، ولی شرکت ماشینسازی به خاطر مسیر مسابقه اسمگذاری شده، نه شهرش.
واقعاً بارها این شایعه رو شنیدیم. ولی واقعیت اینه که «نووا» (nova) در زبان اسپانیایی همون معنی علمی «ابرنواختر» رو میده، مثل انگلیسی. از طرفی، تلفظ «نو وا» (no va) با «نُووا» فرق داره، و هیچ اسپانیاییزبونی این دو تا رو با هم اشتباه نمیگیره. این داستان ساختگیه.
میگن مسیر رسمی درگ (Drag Race) همیشه ۴۰۰ متر (یکچهارم مایل) بوده.
در گذشته اینطور بود، ولی از سال ۲۰۰۸، مسابقات سطح بالا مثل NHRA در آمریکا مسیرشون رو به ۱۰۰۰ فوت (حدود ۳۰۰ متر) کاهش دادن، بهخاطر حفظ ایمنی. با همین تغییر، ماشینها الان سرعت نهایی بیشتری دارن. پس بله، استاندارد تغییر کرده.
خیلیها میگن «پینتو» توی برزیل معنی بدی میده و واسه همین فروش نداشت.
اما واقعیت اینه که اصلاً فورد پینتو هیچوقت توی برزیل عرضه نشد! فورد توی اون بازار ماشین دیگهای به اسم «کورسِل» داشت که هیچ ربطی به پینتو نداشت. این دو ماشین کاملاً جدا بودن و افسانهی تغییر اسم، کاملاً ساختگیه.
واقعیت اینه که اون مسابقه فقط مرحله آخر یه رقابت سهروزه بوده. اولین مسابقه واقعی تپهنوردی در نوامبر ۱۸۹۸ در فرانسه برگزار شد. اگه بخوایم حسابی دقیق باشیم، باید اسم اون رو به عنوان اولین ثبت کنیم.
فورد T واقعاً پرفروش بود (بیش از ۱۵ میلیون دستگاه) ولی اولین ماشین تولید انبوه نبود. مثلاً «اولدزموبیل مدل R» از سال ۱۹۰۱ با قطعات استاندارد ساخته میشد. فورد البته اولین شرکتی بود که از خط تولید متحرک استفاده کرد، که خودش انقلابی بود.
یه جمله معروف از هنری فورد هست که گفته: «مشتری میتونه هر رنگی بخواد، فقط اگه مشکی باشه!»
ولی واقعیت اینه که تا سال ۱۹۱۴ اصلاً رنگ مشکی برای مدل T وجود نداشت، و بعد از اون تا سال ۱۹۲۵ رنگ غالب شد. در سالهای پایانی، رنگهای دیگه هم دوباره برگشتن.
در اون مسابقه، بهخاطر مشکل لاستیکها، فقط ۶ ماشین مسابقه دادن و تماشاگرا حسابی شاکی شدن. ولی مسابقه فرانسه در سال ۱۹۲۶ حتی از اونم بیحالتر بود! فقط سه ماشین شرکت کردن و دوتاشون تقریباً بلافاصله کنار رفتن.
مرسدس از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ توی فرمول یک سلطنت میکرد و ماشینهاش رو پیکان نقرهای مینامیدن. اما واقعیت اینه که این اسم از دهه ۱۹۳۰ وجود داشته، وقتی مرسدس و آتو یونیون مسابقات رو درو میکردن. پس این یه لقب قدیمیه که دوباره استفاده شد.
همون داستان شورولت نُوا اینجا هم گفته میشه. اما واقعیت اینه که این ماشین اصلاً تو اسپانیا با اسم نُوا عرضه نشد! اونجا بهش میگفتن «اوپل کورسا». اسم نُوا فقط برای بازار بریتانیا بود.
در ظاهر درسته – بیش از ۵۰ میلیون دستگاه فروخته. ولی اگه دقیقتر نگاه کنیم، باید بپرسیم «منظورمون از کرولا چیه؟» چون از سال ۱۹۶۶ تا حالا ۱۲ نسل کرولا تولید شده که کاملاً با هم فرق دارن.
برخلاف فورد T یا بیتل که یک طراحی ثابت داشتن، کرولا فقط یه اسم مشترک برای ماشینهای مختلفه. پس بهتره بگیم کرولا، پرفروشترین «نام» در تاریخ خودروسازیه.
فراری، لامبورگینی، مازراتی… همهشون V12 ساختن. اما حقیقت اینه که اولین موتور V12 توی انگلیس و برای قایق ساخته شد! کمپانیهایی مثل جگوار، مرسدس، بیامو و حتی تویوتا هم V12 ساختن. پس این یه اختراع بینالمللیه، نه صرفاً ایتالیایی.
همه بهش میگن بیتل یا باگ، ولی اسم رسمی این ماشین تا سال ۱۹۹۷ «Type 1» بود. اسم «بیتل» از طرف مردم انتخاب شد چون ظاهرش شبیه سوسک بود. خود فولکسواگن تا ۶۰ سال بعد از تولید اولین مدل، این اسم رو رسمی نکرد!