این جمله در دنیای امروز که همه جا شعار «سبز شو!» و «آینده، برق است» شنیده میشود، جسورانه به نظر میرسد. اما باید بگویم واقعیت این است که برق به آن اندازه که سیاستمداران و تبلیغکنندگان میخواهند شما را قانع کنند، سبز نیست.
در حالی که اغلب مردم نگران آلودگی هوا هستند، سرمایهگذاران موفق همیشه بر این جمله تأکید دارند: «همه تخممرغهایت را در یک سبد نگذار». ولی درست همین کاری است که قرار است با ما بکنند. بحث درباره جنبش «سبز شو» را میگذارم برای فرصتی دیگر.
صنعت خودروسازی در صد سال اخیر بارها دستخوش تغییرات فناورانه شده و این موج برقی شدن هم در واقع یکی دیگر از همان تغییرات است. بیشتر مردم تغییر را دوست ندارند، بهخصوص اگر به آنها بگویند باید چه چیزی را بپذیرند. مثلاً فرض کنید برای کار به شهری پرواز میکنید و از آنجا باید ۴ ساعت در مونتانا رانندگی کنید. حالا اگر خودروی برقی اجاره کنید که فقط ۲ ساعت شارژ دارد، باید وسط راه توقف کنید و شارژ بزنید — امیدوارم به قرارتان دیر نرسید!
تغییرات به این سادگی و سرعت رخ نمیدهند و همین یکی از دلایلی است که بسیاری از خودروسازها همچنان روی بهبود موتورهای درونسوز سرمایهگذاری میکنند. بعضی هم دارند موتورهایی میسازند که با سوخت هیدروژن کار میکنند — مثل چیزی که در مقاله برایان رابرتس در صفحه ۱۸ این شماره اشاره شده. به باور من، این موتورها با آلایندگی نزدیک به صفر، بخش مهمی از آینده حملونقل را تشکیل خواهند داد.
تویوتا و یاماها
این دو شرکت قدیمی، در حال توسعه یک موتور V8 قدرتمند با سوخت هیدروژن هستند — همان موتور ۵ لیتری V8 از لکسوس RC F که در نسخه استاندارد ۴۷۲ اسببخار قدرت دارد. رئیس یاماها گفته: «موتورهای هیدروژنی میتوانند هم کربن صفر باشند و هم عشق به موتورهای درونسوز را زنده نگه دارند.»
همچنین تویوتا آمریکا ۳۸۳ میلیون دلار در چهار ایالت برای تولید موتورهای ۴ سیلندر اختصاص داده که هم برای خودروهای درونسوز و هم هیبرید قابل استفاده است. این شرکت علاوه بر سرمایهگذاری روی موتورهای بنزینی، یک موتور V6 دیزل دو توربو ۳.۳ لیتری جدید هم برای لندکروزر ۳۰۰ معرفی کرده که طرفدارانش حاضرند ۴ سال در صف بمانند!
فورد
فورد چند سال پیش موتور V8 جدیدی به نام «Godzilla» برای وانتهایش ساخت که آنقدر موفق شد که نسخه جعبهای آن هم برای مشتریان عرضه شد. شنیدهها حاکی از آن است که نسخه کوچکتر ۶.۸ لیتری آن برای F-150 و موستانگ هم در راه است.
مسئولان اتحادیه کارگران کانادایی فورد گفتهاند: «فورد تا سال ۲۰۴۰ قصد ندارد از موتورهای درونسوز در وانتهایش صرفنظر کند — این موتورها منبع اصلی سود شرکت هستند.»
فورد همچنین اخیراً پتنت یک موتور هیدروژنی را ثبت کرده که بخشی از آینده حملونقل این شرکت خواهد بود.
استلانتیس (Stellantis)
استلانتیس (ترکیبی از فیات-کرایسلر و گروه PSA) موتور ۶ سیلندر خطی جدیدی به نام Hurricane ساخته — یک ۳.۰ لیتری دو توربو با بیش از ۴۰۰ تا ۵۰۰ اسببخار قدرت. این موتور تا ۱۵٪ کممصرفتر و کمآلایندهتر از موتورهای V8 است و تولید آن در کارخانه سالتیو مکزیک آغاز شده است.
کامینز (Cummins)
کامینز هم استراتژی جدیدی با موتورهای «سوخت-پذیر» معرفی کرده که از ۲۰۲۴ روی سریهای X15، L9 و B6.7 پیاده میشود. این موتورهای درونسوز میتوانند با سوختهای مختلف مثل دیزل، گاز طبیعی، بنزین و در آینده، هیدروژن کار کنند. طراحی آنها بهگونهای است که بخشهای مشترک دارند و بالای سرسیلندر بر اساس نوع سوخت قابل تغییر است.
نخستین محصول، نسخه بنزینی B6.7 خواهد بود و بعداً سوختهای دیگر اضافه میشود.
اینها فقط گوشهای از برنامههای شرکتهایی بود که هنوز تاریخ قطعی برای حذف موتورهای درونسوز اعلام نکردهاند. گرچه کسی آینده را نمیتواند دقیق پیشبینی کند، اما واضح است که صنعت حملونقل در حال تغییر است و انواع و اقسام فناوریها هم در راه.
به باور من، موتور درونسوز هنوز دههها در کنار ما خواهد بود — چون مردم باید «حق انتخاب» داشته باشند.
منبع: مجله EPQ322_54-59.pdf